Bajki Mamy i Córki

Taka mnie dziś myśl naszła w ramach niemocy twórczej

Dziś Ola zabrała do przedszkola swoją ukochaną przytulankę - Tygrysa. Kiedy tylko weszli na sale pokazała mu wszystkie zabawki. Potem posadziła na półeczkę i zaczęły się zajęcia. Tygryskowi podobało się tu wszystko.

Czy wiecie, że kiedyś żyrafy wcale nie miały długiej szyi? Nogi też miały takie całkiem normalne. Aż do dnia, kiedy mała żyrafa o imieniu Matylda wybrała się na późny spacer obserwować nocne niebo.

Gołąbek o imieniu Szare Piórko bardzo lubił latać ze swoimi przyjaciółmi nad staw, gdzie ludzie rzucali chleb kaczkom. Przy okazji i gołąbki mogły najeść się chleba do woli.

Franek obudził się wcześnie rano. Otworzył oczy i spojrzał w okno. Natychmiast się uśmiechnął, bo zapowiadała się piękna, słoneczna sobota. A tata obiecał, że zabierze go na ryby, jeśli tylko nie będzie padało. Wyskoczył z łóżka i pobiegł do kuchni, gdzie mama już szykowała śniadanie.

- Chyba wiem gdzie jesteśmy - odpowiedział równie przestraszony Krzyś. Rozejrzeli się. Po prawej stronie roztaczał się gęsty busz.  Przed nimi pasło się stado olbrzymich kangurów. - To jest Australia.  

- Nadal pada. Co za nuda! - powiedział znużonym głosem Krzyś. Od dłuższego czasu siedział z nosem przyklejonym do szyby. Niedługo koniec wakacji, a tu ciągle leje i leje. Ani wyjść na boisko z kolegami, ani wykąpać się w jeziorze.

Jak zapewne wiecie elfiki z Zielonej Krainy są to małe stworzonka, niewiele większe od motyli. Mają skrzydełka i uwielbiają kwiaty. Kochają też zabawy. Są bardzo przyjazne, wrażliwe i radosne. 

Trach, trach, trach - pękały jaja jedno po drugim. Mama tyranozaur z niecierpliwością czekała na wyklucie się swoich dzieci. Czworo z nich już siedziało w gnieździe i rozglądało ciekawie. Ale piąte, najmniejsze jajo, wciąż nie pękało. Mama nadal je ogrzewała i lekko postukiwała. Wreszcie, po długim oczekiwaniu, z ostatniego jaja wyjrzała maleńka, drżąca główka.

Było to w czasie,  kiedy Amik był jeszcze wesołym szczeniaczkiem. Mieszkał jak i teraz na wsi, w swojej budzie. Większość dnia upływała mu na zabawach. Ale miał również swoje obowiązki. Musiał na przykład obszczekać wszystkich  przechodzących obok gospodarstwa, zagonić kaczki do zagrody, a nocą pilnować czy do kurnika nie zakradnie się głodny lis.

Zuzia machała nóżkami w swoim foteliku i z niecierpliwością wyglądała przez okno.

W dalekich gorących Indiach, nad piękną rzeką Ganges mieszkał tygrysek Arun. Miał on dwóch starszych braci Badala i Giri, oraz młodszą siostrzyczkę Basanti. Uwielbiali bawić się razem pod czujnym okiem mamy Aditi. Biegali między drzewami, kąpali się w rzece, robili wyścigi, a potem zmęczeni odpoczywali w cieniu lasu.

- Kacperku – powiedział z przerażeniem w głosie tata – popatrz na ten bałagan! Musisz tu natychmiast posprzątać. Faktycznie. Pokój Kacperka, chłopca lat cztery, przedstawiał sobą widok przyprawiający niejednego rodzica nie tylko o ból głowy, ale także zębów i koszmary nocne.

Pewnego słonecznego dnia mały Miś… Choć dobrze,  że nas nie słyszy, bo na pewno by się obraził za tego „małego”: „Przecież jestem już duży,  mamo!  Mogę sam iść do przedszkola” zwykł mawiać.